Θεραπείες

Η θεραπευτική προσέγγιση στον ασθενή με χρόνιο πόνο, είναι εξατομικευμένη για κάθε ασθενή και μπορεί να είναι από απλή φαρμακευτική αγωγή μέχρι την πιο εξειδικευμένη επεμβατική θεραπεία. Επιπλέον εφόσον το επιθυμεί ο ασθενής υπάρχει δυνατότητα κατ’ οίκον νοσηλείας για συγκεκριμένες θεραπείες.

Επεμβατικές θεραπείες που πραγματοποιούνται

Σε περιπτώσεις που υπάρχουν ενδείξεις, το Ιατρείο Πόνου συνεργάζεται στενά με το Ιατρείο Βελονισμού και το τμήμα φυσικοθεραπείας ώστε να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα.

Συμβουλευτική αντιμετώπιση και υποστήριξη

Τόσο σε καρκινοπαθείς ασθενείς όσο και σε καλοήθους αιτιολογίας χρόνιου πόνου ασθενείς, υπάρχει η δυνατότητα συνεργασίας του ιατρού – αναισθησιολόγου με ψυχολόγο και ψυχίατρο εφόσον το επιθυμεί ο ασθενής. Η ομάδα ψυχολογικής στήριξης είναι πολύ σημαντική και απευθύνεται τόσο στον ίδιο τον ασθενή όσο και στην οικογένεια του.

Συχνές ερωτήσεις

Η οσφυαλγία και η αυχεναλγία αποτελούν τις πιο συχνές παθήσεις πόνου στις αναπτυγμένες χώρες. Συνήθως οφείλονται σε δύο αιτίες. Η πρώτη και πιο συχνή είναι αρθρίτιδα στις μικρές αρθρικές επιφάνειες των σπονδύλων. Και όπως κάθε αρθρίτιδα έτσι και αυτή η φλεγμονή προκαλεί πόνο. Μια δεύτερη αιτία είναι η δισκοπάθεια η οποία οφείλεται συνήθως σε αφυδάτωση ή κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου και ο πόνος εμφανίζεται συνήθως κατά την κάμψη του σώματος προς τα εμπρός.
Τι σημαίνει στοχευμένη επισκληρίδιος; Με την εξέλιξη της ιατρικής κατάφεραμε να φτάσουμε με μια βελόνα στον χώρο εκείνο που ονομάζεται επισκληρίδιος χώρος και να δώσουμε φάρμακα τα οποία προκαλούν μείωση της φλεγμονής των συμπτωμάτων της οσφυαλγίας.
Τα τελευταία όμως χρόνια, με την εξέλιξη της τεχνολογίας έχουμε πλέον τη δυνατότητα να πραγματοποιούμε στοχευμένα αυτές τις εγχύσεις υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο. Τι σημαίνει αυτό. Ο ασθενής βρίσκεται ξαπλωμένος σε ένα ειδικό τραπέζι και τον ‘κοιτάζει’ ένα μηχάνημα ακτινοσκόπησης το οποίο παίρνει φωτογραφίες της σπονδυλικής στήλης καθώς και της βελόνας με την οποια γίνεται η έγχυση. Έτσι κατευθύνει τον γιατρό στο σημείο όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα που χρειάζεται αντιμετώπιση με τον πλέον ασφαλή τρόπο.
Σε περίπτωση που το πρόβλημα βρίσκεται στο Ο4 Ο5 διάστημα της σπονδυλικής στήλης ο γιατρός έχει τη δυνατότητα να δει ακριβώς και με ευκρίνεια χιλιοστού που πρέπει να δώσει το φάρμακο. Αυτή η μέθοδος έχει σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερη αναλγησία, γρηγορότερή ανάρρωση και πολύ καλύτερα αποτελέσματα τα οποία φτάνουν το 90% από ότι η παλαιότερη τεχνική.
Δηλαδή μπορούμε να δώσουμε φάρμακο ακόμα κ στον αυχένα; Δεν είναι επικίνδυνη;
Επιπλέον αυτή η τεχνική μας επιτρέπει να κάνουμε εγχύσεις και σε σημεία της σπονδυλικής στήλης πούμε την τυφλή τεχνική δεν ήταν αδύνατον λόγω επικινδυνότητας. Έχοντας την ασφάλεια που μας δίνει η εικόνα των σπονδύλων πριν την εισαγωγή της βελόνας, μπορούμε να κάνουμε αναλγητικές εγχύσεις στη θωρακική και στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης με απόλυτη ακρίβεια και ασφάλεια.

Το σύνδρομο που ονομάζεται FBSS (Failed Back Surgery Syndrome) είναι γνωστό ως Σύνδρομο Αποτυχημένης Επέμβασης στη Σπονδυλική Στήλη, αλλά δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι η επέμβαση είναι αποτυχημένη. Μπορεί κάλλιστα να είναι μια επιτυχημένη επέμβαση (δισκεκτομή, πεταλεκτομή, σπονδυλοδεσία κ.τ.λ.), αλλά ο ασθενής να συνεχίζει να έχει χρόνιο πόνο στην περιοχή.

Αυτό οφείλεται πολλές φορές σε ουλώδη ιστό που δημιουργείται εσωτερικά στον χώρο που έχει προηγηθεί χειρουργική επέμβαση.
Είναι δυνατόν διαδερμικά μέσω μια βελόνας και με την καθοδήγηση του ακτινοσκοπικού μηχανήματος να φτάσουμε στην περιοχή εκείνη με ασφάλεια και να κάνουμε συμφυσιόλυση. Λύνοντας τις συμφύσεις απελευθερώνουμε τα νεύρα και ανακουφίζουμε τον ασθενή από τον πόνο του.

Με μια μικρή τομή τοποθετείται ένας βηματοδότης στη σπονδυλική στήλη. Ένα πολύ μικρό και λεπτό ηλεκτρόδιο το οποίο δίνει τον σωστό ρυθμό στα νεύρα ώστε να καλυφθεί το ανώμαλο ερέθισμα του πόνου. Μάλιστα, ο ασθενής έχει ο ίδιος τη δυνατότητα να ρυθμίζει την ένταση της νευροτροποποίησης και το αναλγητικό αποτέλεσμα. Πριν από την εμφύτευση της συσκευής γίνεται εκπαίδευση του ασθενούς στο νέο αυτό σύστημα και μια ομάδα αποτελούμενη από ιατρό, νοσηλευτή και τεχνικό οι οποίοι είναι πάντα στη διάθεσή του ώστε να λύσουν τυχόν προβλήματα.

Πρόκειται για μια πάρα πολύ ασφαλή θεραπεία η οποία πραγματοποιείται 1 φορά το μήνα στο ιατρείο. Ο ασθενής είναι εντελώς ξύπνιος και υπό τοπική αναισθησία γίνεται έγχυση πάνω στο ινιακό νεύρο το οποίο είναι πολύ συχνά υπεύθυνο για την έξαρση της ημικρανίας. Ο ασθενής μένει 15 λεπτά στο ιατρείο και στη συνέχεια μπορεί να γυρίσει τις κανονικές του δραστηριότητες.
Σε μερικούς ασθενείς μπορεί να πραγματοποιηθεί νευροτροποποίηση στο ινιακό νεύρο με ραδιοσυχνότητες και το αποτέλεσμα μπορεί να διαρκέσει για πολλούς μήνες.

Ένας στους τρεις ασθενείς που θα νοσήσει με έρπη ζωστήρα θα υποφέρει πολλούς μήνες μετα την ερπητική λοίμωξη με πόνο στην περιοχή των εξανθημάτων. Ενώ τα εξανθήματα έχουν φύγει, ο πόνος ο οποίος οφείλεται στην ευερεθιστότητα του νεύρου και μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστος συνεχής και έντονος.

Σε αυτές στις περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί ειδική επεμβατική θεραπεία με καψαϊκίνη η οποία έχει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η καψαϊκίνη έχει τη δυνατότητα να εξαλείψει το αίσθημα του πόνου που προέρχεται από τα αισθητικά νεύρα, μειώνοντας την ανώμαλη αναπαραγωγή τους.
 

Πολλές γυναίκες πάσχουν από ινονυαλγία η οποία χαρακτηρίζεται από υφέσεις και εξάρσεις με καθολικό πόνο στο σώμα.
Ο πόνος είναι πιο έντονος στους ώμους, δικέφαλος, οσφυϊκή μοίρα σπονδυλικής στήλης, ισχία και περιοχή μηριαίων.
Πολύ συχνά η έξαρση μπορεί να κρατήσει μέρες και ο ασθενής να μην μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση αυτή.
Σε αυτές τις περίπτωσεις πραγματοποιούμε ενδοφλέβια έγχυση φαρμάκων μέσα σε λίγες ώρες με εξαιρετικά αποτέλεσματα.
Ο ασθενής παραμένει στο τμήμα ημερήσιας νοσηλείας για λίγες ώρες και στη συνέχεια επανέρχεται στις δραστηριότητες του.

Πολλές φορές ο καρκινικός πόνος είναι τόσο έντονος που ο ασθενής χρειάζεται να λαμβάνει μορφίνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις εμφυτεύεται μια μικρή ηλεκτρονική συσκευή (όπως ο βηματοδότης) μέσα στο σώμα τους ασθενούς και προγραμματίζεται ώστε να δίνει πολύ μικρές δώσεις μορφίνης σε σχέση με αυτές που θα έπρεπε να πάρει ο ασθενής από το στόμα. Αυτό γίνεται επειδή η συσκευή δίνει το αναλγητικό φάρμακο στοχευμένα στην περιοχή που ο ασθενής πονά.

Scroll to Top